آیا توده های شن هم مانند جزر و مد آب از ماه تأثیر می پذیرند ؟
توده های شن باد آورده و امواج آب به طور سطحی شبیه هم هستند ، اما تفاوت بزرگ آنها این است که مولکول های آب می توانند خیلی سریع از روی یکدیگر عبور کنند در صورتی که بیشتر ذرات شن در یک توده باد آورده بین دیگر ذرات گیر می کنند . بنابراین ماه نمی تواند همان گونه که جزر و مد اقیانوس را به وجود می آورد ، روی توده های شن اثر بگذارد . ( ترجمه : لیلا آریا راد ، منبع : 2006 autumn، focus bbc)
چرا بال هواپیما به عقب متمایل است؟
در سال ۱۹۴۱، یک خلبان به نام رالف ویردن کنترل هواپیمای لایتنینگ P-38 خود را از دست داد و در نهایت سقوط کرد و جان باخت. این موضوع مهندس جان استک را به فکر مطالعه بر روی جریان هوا در یک تونل بادی پر سرعت انداخت که با استفاده از نوعی عکس‌برداری مخصوص انجام شد.
جریان هوا در روی بال شتاب گرفته و باعث بالا بردن هواپیما می‌شود. اما استک کشف کرد که این شتاب می‌تواند به معنی این باشد که یک هواپیمایی که با سرعتی کمتر از سرعت صوت در حال حرکت است، می‌تواند باعث تولید حفره‌هایی در جریان هوا شود که با سرعتی بیشتر از سرعت صوت روی بال‌های هواپیما در حرکت خواهد بود و باعث تولید تکان‌هایی می‌شود. این تکان‌ها می‌تواند بالا رفتن و اوج گرفتن هواپیما را کندتر کند. به همین دلیل خلبان ویردن کنترل هواپیمایش را از دست داد.
ده سال پس از سقوط این P-38، یعنی در سال ۱۹۵۱، هواپیمای Bell X-5 توسعه داده شد که می‌توانست زاویه بال‌هایش را تغییر بدهد. این هواپیما یک نمونه عالی برای بررسی مزایای استفاده از بال‌های زاویه‌دار بود. در ساخت Bell X-5 از روی طرح اولیه آلمان‌ها در جنگ جهانی دوم الگو گرفته شد.
با زاویه‌دار شدن بال‌های هواپیما به سمت عقب هواپیما، جریان هوا در بالای بال‌ها کاهش می‌یابد، در نتیجه هواپیما با سرعت بیشتر و بدون ایجاد تکان‌ها بر روی بالش پرواز میکند که برای ما پرواز با سرعت فراصوت را ممکن می‌سازد.
مخترع بارکد که بود؟
نورمن جوزف وودلند که در سن 91 سالگی درگذشت مخترع محصولی بود که امروزه بیش از پنج میلیارد بار در روز استفاده می شود. بارکد به استفاده زیاد از کدهای مورس در دوران جوانی وودلند برمیگردد. تحصیلات دانشگاهی او به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم متوقف شد و او در جنگ به عنوان مشاور فنی پروژه منهتن مشغول به کار شد. بعد از جنگ تحصیلاتش را تمام کرد و در دانشگاه درکسل باقی ماند تا دوره تخصص خود را بگذراند، ایده بارکد زمانی به ذهن او خطور کرد که یک مدیر سوپرمارکت به دنبال روشی بود که بتواند محصولات متخلف را شاخه بندی و کدبندی کند. برنارد سیلور یکی دیگر از دانشجویان درکسل این فرصت را غنیمت شمرد و از وودلند برای حل این مشکل کمک گرفت. بعد از تلاش های بسیار که نور ماورا بنفش و جوهر فلوئورسنت را شامل میشد وودلند دانشگاه را ترک کرد که روی پروژه کار کند. او به ساحل میامی مهاجرت کرد و بعد به فلوریدای جنوبی رفت. او در گفت و گو با مجله اسمیت سانیان سال 1999 لحظه اختراع بارکد را اینگونه توصیف میکند: داستان بارکد شبیه قصه های جن و پری است، چهار انگشت خودم را در شن کردم و بعد دستم را جلوی خودم گرفتم و گفتم خب چهار خط داریم ، میتوانند این چهار خط پهن یا باریک باشد که شبیه نقطه و خط در کدهای مورس است.
به دلیل فعالیت های او در زمینه بارکد ، آی بی ام سال 1973 جایزه همکاری فوق العاده آن شرکت را به وودلند داد. او همچنین مدال ملی فناوری و اختراع را سال 1992 دریافت کرد. نام وی همچنین سال گذشته در موزه مخترعان ثبت شد.