هر دوی این بیماری ها ویروسی هستند. ویروس یک ارگانیسم عفونی و مصری کوچک است که درون سلول جای می گیرد و در آنجا زندگی می کند تا بتواند خودش را تکثیر کند. بعد از تکثیر سلول میزبان را از بین می برد. ویروسهای سرما خوردگی مجراهای بالایی تنفسی را از جمله بینی، سینوسها، حلق و گلو را مورد عفونت قرار می دهند، در حالی که ویروس آنفولانزا قسمت های عمیق تر دستگاه تنفسی را مورد عفونت قرار می دهد و علائم شدیدتری نسبت به ویروس سرما خوردگی از خود بروز می دهد. نکات کلیدی در مورد سرماخوردگی و آنفولانزا به شرح زیر است:
- علت سرماخوردگی و آنفولانزا باکتری نیست. بنابرین آنتی بیوتیک به درمان آن کمکی نمی کند. هرچند ممکن است برای جلوگیری از عفونت های ثانویه از نوع باکتریایی، تجویز شود.
- میکروبهای سرماخوردگی و آنفولانزا در خارج از بدن بیمار معمولا بعد از 3 تا 7 روز می میرند.
- ویروس سرماخورگی و آنفولانزا به حرارت حساس هستند و در هوای خنک بهتر تکثیر می شوند. ابتدا در مجاری بینی تکثیر می شوند و از آنجا شروع به پخش شدن می کنند.
- بیشتر این ویروسها توسط دستهای آلوده به چشمها، بینی و دهان منتقل می شوند.
- شما ممکن یک روز قبل از اینکه علائم بیماری خود را نشان دهند، دیگران را نیز آلوده کنید.
- این دو بیماری به تنهایی به ندرت کشنده هستند اما آنفولانزا می تواند با ضعیف شدن بیش از حد دستگاه ایمنی بدن، باعث عفونتهای کشنده ای مثل ذات الریه شود. این نوع بیماری با بدتر شدن سرفه ها، سختی در تنفس، سرفه همراه با بالا آوردن خون و ادامه پیدا کردن تب های شدید و مکرر میتواند قابل تشخیص باشد و نیاز به توجه پزشکی فوری دارد.
- انواع مختلفی از ویروس آنفولانزا وجود دارد و پزشک معمولا درمان نوع رایج ویروس را پیشنهاد می کند و اگر نوع بدخیم این نوع ویروس نیز گزارش شده باشد، پزشک این نوع ویروس را نیز در نظر خواهد گرفت.